Ons verhaal

Van Zoetermeer naar het erf: de reis van Boetiek Baloe

Jaren in de winkel

Op 30 april 1997 begon mijn avontuur in Zoetermeer: Boetiek Baloe Baby- en Kinderkleding.
Ik was drieëntwintig, nog een broekie, en mijn eerste winkel was maar 45 m² groot. Klein, maar vol dromen, rompertjes en verhalen.

Vanaf het eerste moment stonden mijn vader en moeder achter me en hebben alles voor me gedaan. Ze hielpen met alles: uitpakken, opruimen, schoonmaken, spullen halen en weer wegbrengen. Mijn vader verbouwde zelfs twee van mijn winkels volledig zelf. En mijn moeder hielp altijd mee en was er altijd,  hoe ziek ze op het laatst ook was. Ze kwam gewoon naar de winkel om te helpen.

In de jaren daarna verhuisde ik binnen hetzelfde winkelcentrum naar een grotere winkel van 70 m², schuin aan de overkant. De winkel groeide, de klantenkring groeide mee en de rekken stonden altijd nét iets te vol… precies zoals het hoort.

Vanaf 2010 hielp Arnold me met alles wat digitaal was: de website, de webshop, de foto’s, de lijsten… ieder seizoen opnieuw. Hij stond ook regelmatig in de winkel. En toen ik in het ziekenhuis lag, draaide hij samen met mijn vader de zaak alsof ze nooit iets anders hadden gedaan.

Vanaf 2012 kwam mijn vader alleen helpen. Dat deed hij iedere dag, met dezelfde toewijding alsof het zijn eigen zaak was. In die tijd verhuisde ik nog één keer: in 2015 naar een prachtige plek midden in het winkelcentrum.
Een winkel van 95 m², gevuld met baby- en kinderkleding en met stapels speelgoed die evenveel vreugde gaven als geluid maakten.

De naam bleef altijd dezelfde: Boetiek Baloe – baby & kinderkleding.
Want Baloe was meer dan een winkel. Er werd gepraat, gelachen, gepast, gespeeld. De kinderen zaten soms uren voor de etalage, met hun neus tegen het glas, kijkend naar alle speelgoedauto’s. Binnen werd minstens evenveel gekletst als verkocht.

Mijn ouders hadden zelf altijd winkels gehad, dus misschien zat het gewoon in het bloed. Op school droomde ik al van een kinderboetiek.. en dat werd werkelijkheid.

Het waren jaren van hard werken, veel lachen en weinig stilzitten.
Een winkel vol warmte, herkenning en verhalen.

Tot het moment kwam dat doorgaan simpelweg niet meer kon.
Mijn rug speelde op, de huisbaas weigerde mee te bewegen, en het nieuwe contract bracht te veel risico’s met zich mee.
Op 14 december 2024 sloot ik met een zwaar hart de deuren. Niet omdat ik het wilde, maar omdat het moest.
De winkel verdween… maar het gevoel van Baloe bleef.

Deze gedachte bleef maanden gonzen: straks is de winkel dicht.
Want als iets bijna dertig jaar lang je leven is, dan verdwijnt dat niet zomaar.
Er moest iets nieuws komen… iets wat we eigenlijk pas later van plan waren, maar dat eerder begon dan we dachten.

En zo begon een nieuw hoofdstuk:
de reis van Boetiek Baloe – van winkel naar erf in Opperdoes.
Een andere plek, maar met hetzelfde hart.

Van winkel naar erf

Op 14 december 2024 sloot Boetiek Baloe haar deuren. Drie dagen later leverden we de sleutel in. Tussen die twee momenten zat geen tijd om stil te staan, alleen drie dagen keihard werken om alles netjes achter te laten.

We hadden onze nieuwe plek in Opperdoes al gekocht en eind december kregen we daar de sleutel. Er was geen pauze, geen treuren, alleen door. De verbouwing begon meteen en misschien was dat maar goed ook. Want afscheid nemen van iets dat meer dan de helft van je leven beslaat, dat doe je niet zomaar.

Langzaam veranderde Boetiek Baloe van een winkel in een thuis. Een rommelige, chaotisch gezellige beestenboel die elke dag mooier wordt. Tussen de dieren, het erf, de klusgeluiden en de geur van koffie ontstaat heel langzaam een nieuw ritme.

Mijn vader woont nu ook hier, in zijn eigen huis van 50 m² op het erf. We waren hier nooit naartoe verhuisd als hij niet mee had gewild. Hij heeft al die jaren alles voor mij gedaan, nu doen wij het voor hem. Voor ons voelt dat gewoon, al vinden veel mensen het bijzonder of zelfs jaloersmakend. Hij haalt ’s ochtends de krant, we drinken samen een bakkie, ’s avonds eet hij bij ons, en tussendoor regelt hij van alles: voer voor de hond of katten, iets van de drogist, een boodschap uit het dorp. Ik hoef maar te zeggen dat het voer op is, en hij is al onderweg. Altijd even behulpzaam als vroeger.

Arnold is nu de man van de klussen. Eerst maakte hij de website en de webshop, nu bouwt hij duivenrennen, hekwerken en kattenhuizen… alles met liefde, al denkt hij soms: “Daar komt ze weer met een idee.” Samen met mijn vader pakt hij alles aan wat ik verzin. En eerlijk is eerlijk: het wordt steeds mooier hier.

Op het erf lopen onze dieren rond:
de hond Louki
de katten Kwibus, Ori en Mazzel
de duiven — waaronder Bikkel met zijn partner
de kippen met hun trotse haan Heertje

De oude Wyandottes noem ik de oude dames, en de Barnevelders luisteren naar Bronsje en Zilver (voor zover kippen luisteren).

Hier leeft Boetiek Baloe verder… tussen modderlaarzen, veren, koffie en verhalen. Met dezelfde warmte, dezelfde humor, en met de naam die nooit zal verdwijnen.

Niet perfect. Wel echt.

Dit is ons verhaal – van winkel naar erf in Opperdoes.

Verder lezen

Het verhaal van Boetiek Baloe stopt niet hier.
Elk hoofdstuk heeft zijn eigen tijd, toon en geur van koffie.

Lees verder over: